โรคพิษสุนัขบ้าเกิดจากไวรัสพิษสุนัขบ้า (Rabies virus) ซึ่งเป็นไวรัสที่สามารถติดต่อผ่านการกัดของสัตว์ที่ติดเชื้อมายิ่งกว่า 99% ของกรณีโรคพิษสุนัขบ้าที่เกิดขึ้นเป็นเหตุจากการถูกกัดโดยสัตว์ป่าหรือสัตว์เลี้ยงที่ติดเชื้อไวรัสนี้ ไวรัสพิษสุนัขบ้าเข้าทำลายระบบประสาทของมนุษย์และสัตว์อื่นๆ ทำให้เกิดอาการที่รุนแรงจนสามารถทำให้เสียชีวิตได้ หากไม่ได้รับการรักษาทันทีหลังจากถูกกัด.
โรคพิษสุนัขบ้าสามารถติดต่อจากสัตว์ที่ติดเชื้อไปยังมนุษย์ผ่านการกัดหรือการสัมผัสของน้ำลายหรือน้ำมูกของสัตว์ที่ติดเชื้อเข้าสู่ร่างกายของมนุษย์ โรคพิษสุนัขบ้าเป็นโรคที่ร้ายแรงและมีอาการที่รุนแรงเมื่อเข้าสู่ระยะที่ไม่สามารถรักษาหายได้ อาการของโรคพิษสุนัขบ้าสามารถแบ่งออกเป็น 2 ระยะหลัก คือ
- ระยะอาการเริ่มแรก (Prodromal phase): มีอาการไม่พึงประสงค์ เช่น ปวดศีรษะ ไข้ ไม่สบาย และความผิดปกติของระบบประสาท เช่น รู้สึกเครียด หรือเบื่อหน่าย สัตว์ที่ติดเชื้อมักจะหลบหนีการติดต่อกับคนและอาจมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลง ตัวอย่างเช่น สุนัขที่เป็นพิษสุนัขบ้าอาจจะกัดคนหรือสัตว์อื่นๆ โดยที่ไม่มีเหตุผล
- ระยะอาการรุนแรง (Furious phase): อาจเกิดขึ้นหลังจากน้อยกว่า 1 สัปดาห์หลังจากอาการเริ่มแรก สัตว์ที่ติดเชื้อมักจะแสดงอาการที่เป็นเอกลักษณ์ เช่น กรีดร้องเสียงดัง อาการสับสน หรือทำท่าทางที่ผิดปกติ การเดินที่ไม่สมบูรณ์ และการติดต่อกับสิ่งของที่เข้าสิ่งอื่นๆ ได้เป็นประจำ
ความรู้เกี่ยวกับโรคพิษสุนัขบ้าได้เริ่มเผยแพร่มาตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 19 โดยเฉพาะในทวีปยุโรป เมื่อแพทย์ชาวอังกฤษชื่อดังอย่างลูอีส พาสเทอร์ (Louis Pasteur) ได้พัฒนาวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าในปี ค.ศ. 1885 ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้ความรู้เกี่ยวกับโรคนี้มีการเผยแพร่ไปยังทั่วโลกได้มากขึ้นตั้งแต่นั้น เป็นต้นมา
โรคพิษสุนัขบ้าหรือโรคไข้กลัวนั้นมีการรายงานครั้งแรกในประเทศไทยในปี พ.ศ. 2476 (ค.ศ. 1933) โดยมีเคสของสุนัขที่เป็นโรคนี้ถูกพบเห็นเป็นครั้งแรกในชายแดนภาคตะวันออกของประเทศ
การป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าสามารถทำได้โดยการฉีดวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าให้แก่สุนัขของคุณอย่างสม่ำเสมอ วัคซีนนี้ช่วยให้ร่างกายสุนัขผลิตภูมิต้านทานต่อเชื้อโรคพิษสุนัขบ้า (โรคพาราไซต์) ได้ดีขึ้น ซึ่งจะช่วยป้องกันไม่ให้สุนัขติดเชื้อจากการกัดของสัตว์ที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้าได้บ้าง
นอกจากนี้ hoiana เวียดนาม การควบคุมสุนัขให้อยู่ในบริเวณที่ปลอดภัยและหลีกเลี่ยงการติดต่อกับสัตว์ป่าหรือสุนัขที่ไม่รู้จักก็เป็นวิธีการป้องกันเพิ่มเติมที่สำคัญ เพราะโรคพิษสุนัขบ้ามักจะติดต่อผ่านน้ำลายหรือน้ำมูกของสัตว์ที่ติดเชื้อมาก่อน